Читать книгу Επικίνδυνες Καταστάσεις. Δεσμοί Αίματος Βιβλίο 3 онлайн
23 страница из 67
Κεφάλαιο 2
Ο Άντονι βημάτιζε αδιάκοπα στο μαρμάρινο πάτωμα του γραφείου του. Πέρασε το χέρι του μέσα από τα σκούρα μαλλιά του, μπερδεμένος και θυμωμένος. Ήξερε πως είχε χάσει την ψυχραιμία του όταν σκότωσε τον Άρθουρ και τώρα είχε σχεδόν χάσει το πλεονέκτημα για να δέσει την Τζούελ μαζί του και να την κάνει ταίρι του...όχι ότι αυτό θα τον σταματούσε.
Ήθελε να παραμείνει ήρεμος...αλλά όταν ο Άρθουρ ανέφερε τον πατέρα του, ο λυκάνθρωπος μέσα του βγήκε στην επιφάνεια και διαλύθηκαν όλα. Τώρα ήταν αναγκασμένος να χρησιμοποιήσει διαφορετικού είδους εξαναγκασμό για την υποψήφια νύφη του που το είχε βάλει στα πόδια. Το μόνο του πρόβλημα ήταν πως έπρεπε να την βρει πρώτα.
Κάποιος χτύπησε την πόρτα και ο Άντονι σταμάτησε να βηματίζει, ίσιωσε τα μαλλιά του και τα ρούχα του. Ήταν ο Άλφα και έπρεπε να διατηρεί άψογη την εμφάνιση του.
'Περάστε,' είπε με παγωμένη φωνή.
Η πόρτα άνοιξε και ένας από τους λύκους του μπήκε μέσα, κλείνοντας την πόρτα πίσω του.
'Τι ανακάλυψες;' Ρώτησε ο Άντονι.
Το μέλος της αγέλης φαινόταν πολύ νευρικό και ξερόβηξε για να καθαρίσει το λαιμό του. 'Έμεινα πίσω όπως με διέταξες για να δω αν ο παπάς επέστρεψε στην εκκλησία. Δε πέρασε πολύ ώρα και ξαφνικά έγινε χαμός και στην εκκλησία και στο νεκροταφείο από πίσω της. Άνθρωποι από το πουθενά εμφανίστηκαν, δεξιά και αριστερά.' Έκανε μια παύση και κατάπιε νευρικά πριν προσθέσει, 'Τότε πρόσεξα πως η Τζούελ ήταν μαζί τους.'