Читать книгу Επικίνδυνες Καταστάσεις. Δεσμοί Αίματος Βιβλίο 3 онлайн

65 страница из 67

'Ελπίζω όχι όλοι,' είπε ο Τρέβορ και κοίταξε την Ένβι.

Ο Ζάκαρι στάθηκε μπροστά στον Τρέβορ διακριτικά για να μπλοκάρει την άγρια ματιά που έριχνε ο Ντέβον στον φίλο του. 'Πιστεύω πως είναι ώρα να μαζέψουμε χάρες που μας χρωστάνε και να φέρουμε περισσότερους στην ομάδα, από την γύρω περιοχή.'

'Εννοείς πως υπάρχουν περισσότεροι σαν και εσάς εδώ γύρω;' Ρώτησε ο Στίβεν.

Ο Ζάκαρι έχωσε τα χέρια στις τσέπες του και έγειρε ελαφρά το κεφάλι του. Η λάμψη από τα φώτα έπεσε πάνω στα ξανθά κοντά μαλλιά του, και φάνηκε το πονηρό του χαμόγελο, 'Συγνώμη που θα σε απογοητεύσω, αλλά εγώ είμαι μοναδικός. Θα ήθελα να κάνω μερικούς κλώνους μου, αλλά το τρομακτικό αφεντικό εκεί πέρα δε με αφήνει,' είπε δείχνοντας με το δάχτυλο του τον Τρέβορ.

'Σκάσε πια και πάρε τηλέφωνο αυτούς που πρέπει,' αναφώνησε ο Τρέβορ. 'Αν υπήρχε κι άλλος σαν και σένα, η Αντζέλικα θα τον σκότωνε μόνο και μόνο για να πει ότι επιτέλους το κατάφερε.'

Η έκφραση του Ζάκαρι έγινε υπεροπτική. 'Πόσο θα ήθελα να με ποδοπατήσουν οι υπέροχες αρβύλες που κρατάει κρυμμένες στη ντουλάπα της.'