Читать книгу Sprawa 1569 онлайн

48 страница из 111

Wisting sięgnął po protokół przeszukania pokoju Danny’ego. Chłopak mieszkał z matką. Zarekwirowano niewielką ilość haszyszu, telefon komórkowy i radioodtwarzacz samochodowy, którego kradzież zgłoszono dwa tygodnie wcześniej.

Dziewczyna nie miała własnego telefonu, chociaż pod koniec lat dziewięćdziesiątych komórki zaczęły być powszechnie stosowane. Swój pierwszy telefon służbowy komisarz dostał dwa lata przed sprawą Vaterland.

Ściągnięto dane z telefonu podejrzanego i sporządzono raport, w którym opisano, gdzie przebywał i z kim się kontaktował. Wisting uznał, że na razie wie o sprawie zbyt mało, by tracić czas na jego analizę.

Przez kolejną godzinę przeglądał ekspertyzy biegłych. Zbadano między innymi próbkę ziemi z podeszew butów Momraka, ale nie udało się potwierdzić, że miała taki sam skład jak gleba pobrana na miejscu zbrodni. Znaleziono również fragmenty szkła w jednej z opon samochodu podejrzanego, ale nie wykazano ponad wszelką wątpliwość, że był to ten sam rodzaj szkła, jakie znaleziono w pobliżu miejsca zbrodni. Z niespełna trzystumetrowego odcinka starej drogi zebrano łącznie siedem niedopałków papierosów. Przeanalizowano je pod kątem tego, czy któryś z nich nie został wyrzucony przez Danny’ego Momraka. Na jednym rzeczywiście znaleziono jego DNA.