Читать книгу Миннетдар ол! онлайн

2 страница из 5

– Акъайымнынъ джеседи даа сувумады, сиз исе онынъ янында бири-биринъизни чамурнен суварасынъыз! Озь-озюнъизни маскъара этменъиз! Лафларынъыздан юрегим булана! Эльшаныма сонъки вакъыт яшайыш бермединъиз, ич олмаса, эбедийликке къавгъасыз озгъарынъыз! Арам шейлер япасынъыз, анъламайсынъызмы ёкъса?

Къадын эсини джояджакъ алда, азбарда оны беклеп тургъан адамларгъа таба адымлады. Сой-акърабалар аман онынъ къолтукъларына кирип, къартийни озюне кетирмеге ашыкътылар…

Арадан учь кунь кечти. Ябанджы йигит бу койде ерлешир экен, къомшуларнен таныш олмагъа истеди. Ильк эвеля о энди белли олгъан эвге бармагъа ниетленди. Буюк ихтимал бар ки, мерхумнынъ омюр аркъадашы да шимди бир де-бир ярдымгъа мухтадждыр… Яваш-яваш къапыны къакъар экен, нефесини ичине чекип беклей эди.

Бир къач дакъкъадан о, дженазеде корьген къадынны якъындан дикъкъатлыджа козьден кечирди. Къадын тахминен алтмыш беш яшында, арыкъ, алчакъ бойлу, эсмери юзьлю, къара къашлы, корюнгени киби яшлыкъта пек дюльбер къыз олгъан, амма башына кельген белялар оны аякъларындан айыргъан, сонъки учь кунь агъызына сув биле алмагъан къадын шимди озю де меджалсыз бир алда. Къаарь-къасевет оны бутюнлей йыкъкъан эди.