Читать книгу Барби Бану онлайн

4 страница из 10

Ал Сәуленің тағдыры бөлек әңгіме. Ол бейбақтың Арсеннен алданып қалғаны бар. Бұл бейбақ Ерланнан қалды. Тіпті мұны осындағыларлың біразы біледі. Сырт көзге сынай қарағанмен ешкім беттеріне басып айтпайды. Айтпайтын да себебі бар. Мына жиырма бірінші ғасырда ол сынайтындай нәрсе емес. Тіпті мектептен құрып келгендердің де мал жаны аман, ел қатарлы оқып жатыр. Әсіресе қалалық курстастары. Кеттік те кеттік деп қатарына қосып алған. Әрине ауылдық қыздар барғысы келмейді. Бірақ бармасқа амалы жоқ. Ауылбайка мәмбетка деп бетке басады. Осылайша ауылмен қалалық боп манкурткамен мәмбетка боп қақ бөлінеді. Мына Астананың қысымен қатар өмірі де қатал. Өйткені бұл топта қалалықтар басым. Сонан болар олардың ығына жығылғаннан басқа жол жоқ. Міне бүгінде сол, қыстың аязына қарамай қаланы қыдыруға шыққан. Бұл желтоқсанның қақ ортасы. Күн қағаған аяз. Бас аяғы он шақты қыз көше кезіп жүр. Коньки тебеміз дейді. Ал мына Бану коньки көріп пе, қалқалап барып мұрттай ұшып құлап түсті. Оң жақ тізесі шым деп қатты ауырып тұр. Сүйретіліп шетке шықты. Ақсаңдап жүре алмай келеді. Ал киім ауыстырар жерге дейін әлі біраз бар. Енді мына аяқпен жатақанаға жетуді айт. Күтпеген жерден бір кісі көмектесе кетті. Аяғымен әуреге түскен Бану көз салып қараған да жоқ. Әйтеуір бір жанашыр мұсылман екені анық. Сүйемелдеп кеп қан шыққан тізесіне үңілді.