Читать книгу Mən hardanam. Mən niyə burdayam. Hara gedirəm 2.0. Bir yad adamın xatirələri онлайн
16 страница из 19
Yoldan keçən bir avtomobildə (Fomiçin ödədiyi) evə səssizcə getdik.
- Mən qələm adamıyam
- süd süd deyil – qatıq
- küt qələm, ədəbsiz heca
- nominativ, doğma
- Son dəqiqələrin yenidən qurulmasında
- yuvarlanan papirus
- onsuz da yandıracaqlar
- … – (nöqtə, nöqtə, nöqtə, eksi)
11. TREMOLO
"Zəfər Meydanını dayandırın" – dinamikdə metal bir səs gəldi. Valyok trolleybusdan düşüb Həmkarlar İttifaqı Sarayına tərəf getdi, bir əlində gitara, digərində orta ölçülü idman çantası vardı. Qarşıda maraqlı bir gün var: Valera və Fomich artıq çantalarında bir neçə litr pivə və tamaşaçı kütləsi ilə girişdə dayanmışdılar.
– Hey!
– Hey!
– Gəl sənə göstərim.
Girişdəki izdihamı sıxaraq foyedə girib ikinci mərtəbəyə qalxdıq.
– Musiqiçilər üçün pivəni soyunma otağına buraxacağıq, konsertə qədər çıxış edə bilmərəm.
– Yaxşı, gözləyək.
Soyunub -geyinmə otağında hər şeyi buraxan Valyok dostlarını dəhlizə apardı və paltardəyişmə otağına qayıtdı. Soyunma otağında artıq çox adam vardı: məşhur Ryazan rok qrupu "White Brothers" ın konserti gəlirdi. Bir neçə il bu qrupda oynadı və bu, onların "böyük səhnədə" ilk solo konserti idi. Konsertdən əvvəl yaxşı isinmək və tərəzi oynamaq lazımdır – bunun üçün Valkın kaset yazıcısı vardı. Gitarı korpusdan çıxarıb Valyok, üzərinə "Pantera – Vulgar Power Display" yazılmış bir kaset daxil etdi və "Play" düyməsini basdı. Bu albomun gitara hissələrini əzbər bilirdi və ən çox sevdiyi albom idi. O oynayarkən musiqinin ritminə görə başını yüngülcə yellədi. Kaset bitəndə Valyok maqnitofonu çantasına qoydu və gitarasını götürərək birinci mərtəbəyə qalxdı. Səhnədə qaranlıq və bir az dumanlı idi. Qanadlardan ayrılmadan Valek krikonu taxdı və losyonu açdı: