Читать книгу Mən hardanam. Mən niyə burdayam. Hara gedirəm 2.0. Bir yad adamın xatirələri онлайн

17 страница из 19

• Çəmən otda oturdu,

• Çəmən otda oturdu,

• Eynilə bir xiyar kimi

• Yaşıl idi!

• Təsəvvür edin,

• Təsəvvür edin,

• Eynilə bir xiyar kimi

• Təsəvvür edin,

• Təsəvvür edin,

• Yaşıl idi!

Konsertdən sonra Valyok tualetdə çöküb siqaret çəkdi, sağ əlinin barmaqları qan içində idi, amma buna əhəmiyyət vermədi. Bir qız içəri girdi:

– Və yaxşı oynayırsan. Oh, qanın var!

Valyok qalxdı, lavaboya getdi, əlini kranın altına qoydu və qanı yuyub Valera ilə Fomiçin artıq pivə və qəlyanaltı ilə oturduğu paltardəyişmə otağına getdi. Valyok böyük bir kolbasa parçalayıb soruşdu:

– Yaxşı, necə oynadım?

– Balalaika kimi.

• Bir həb aldı.

• Underdog mahnısını oxudu.

• Xəyal qırmızı əyrilərlə oyulmuşdur.

• Sabah zarankadan
• Tankları təcrid edəcəyəm.

• Yaxşı, həmişəki kimi, sonra Mouzona.

• Tankları boz saçlıların beynindən təcrid edəcəyəm.

• İzolyasiya edəcəyəm, qurudacağam, yatdıracağam.

• Sənətçi olsaydım harada olardım?
• Xeyr, şair deyil. Sadəcə sənin üçün kədərlənirəm.

Valyok universitet yataqxanasının şkafında oturmuşdu və yeni riffini təkrarlayırdı. Beşinci akkordlar bir -birinin ardınca rahat bir şəkildə keçdi və bir payız axşamının sükutuna sürükləndi. Çırpılan şüşə kimi divarlardan əks olunan və uzaq bir yerə gedən polad tellərin gərginliyini hiss edərək, bu rifi əbədi olaraq təkrar etmək istədim. Sonra geri döndü və ətrafdakı hər şeyi və hər kəsi doldurdu. Andrey dolaba baxdı: