Читать книгу Ostatnie życie онлайн
5 страница из 182
Powoli obrócił głowę w drugą stronę i spostrzegł jeszcze jedno łóżko. Najwidoczniej nie był tu jedynym pacjentem. Kiedy zobaczył twarz, ból w tyle głowy eksplodował na nowo.
Na łóżku – zaledwie około metra od niego – leżał człowiek, który dwadzieścia cztery godziny wcześniej przycisnął mu pistolet do karku.
ssss1
Karlstad, 2009
Znowu automatyczna sekretarka. Heimer wiedział, że choć dochodzi północ, ona widzi telefony od niego. Komórkę miała chyba przyspawaną do dłoni, działała przez całą dobę. Kiedy jeden kontynent się wyłączał, przychodził czas na kolejny, ona zaś była dostępna zawsze, gdy oddziały potrzebowały swojego dowódcy.
Kiedy jednak on, jej mąż, chciał się z nią skontaktować, wolała nie odbierać. Albo używała funkcji filtrowania połączeń, czyli screenowała je, jak to się określało nowoczesnym językiem. Czasami nabierał ochoty, by pożyczyć komórkę od kogoś z kierownictwa i zadzwonić z niej do Sisseli. Tylko żeby zobaczyć, czy odbierze.
Heimer wyjrzał przez panoramiczne okno i z zaskoczeniem spostrzegł, jak ciemna jest woda. Wkrótce Emelie pojedzie z powrotem do Sztokholmu i lato oficjalnie się zakończy. Zaczął myśleć o tym, że kiedy tydzień przed midsommar odbierał córkę na dworcu, prawie jej nie poznał. Przemiana w schludną studentkę szkoły biznesu nastąpiła tak szybko, że niemal zapomniał, jak wyglądała.