Читать книгу Ostatnie życie онлайн

9 страница из 182

Została tylko odrobina na dnie. Nabrał ją na palec wskazujący, położył proszek na języku i natychmiast wyczuł chemicznie gorzki smak kokainy.

Od tego czasu dzwonił do córki co najmniej osiem razy, ale nie mógł się z nią połączyć. Przeczuwał to gdzieś na skraju świadomości, ale nie chciał widzieć. Nowa Emelie była zbyt idealna. Terapeuci z ośrodka raz za razem przypominali, że wyjście z choroby psychicznej trwa długo, a droga często jest najeżona przeciwnościami. Jednak dla jego córki pobyt w Björkbacken wydawał się cudowną kuracją. Wkroczyła tam agresywna dziewiętnastolatka, którą ciągnęło do narkotyków, a wyszła dziewczyna, która zdała do szkoły biznesu i chciała się angażować w rodzinną firmę. Wszystko w zaledwie sześć miesięcy.

Heimer wstał od wyspy kuchennej i zaczął bez konkretnego celu chodzić po domu. Podeszwy jego skórzanych butów skrzypiały na konserwowanym białym mydłem parkiecie z długich desek. Czuł się jak jedyny człowiek na najbardziej wyludnionej z imprez. Ubrany zbyt elegancko, w koszulę i marynarkę, podczas gdy równie dobrze mógłby biegać w kapciach i szlafroku. Przecież nikogo tu nie było.