Читать книгу Ostatnie życie онлайн

31 страница из 182

Rubryka w gazecie nosiła tytuł Różne światy i opisywano w niej nie tylko zamożną część Hammarö w okolicy Karlstad, ale także tereny wokół zakładów w Skoghall. Tam układ społeczno-ekonomiczny wyglądał inaczej, a mieszkańcy musieli znosić woń siarczanów z produkcji masy papierowej.

Odległość między Tynäs a Skoghall nie była duża, wynosiła niecałe dziesięć kilometrów. Jednak po wielu latach mieszkania na Hammarö Heimer wiedział, że odległość tak naprawdę jest większa. Oba te miejsca były jak planety w różnych układach słonecznych.

Ledwo skończył sprzątać po śniadaniu, kiedy żona wróciła z biblioteki.

– Mange nadal śpi, ale Hugo obiecał, że porozmawia z nim, jak tylko się obudzi. Wygląda na to, że młodzi mieli wczoraj domówkę i bardzo możliwe, że Emelie tam była. Stwierdził, że nie mamy się czego obawiać.

Sissela miała teraz spokojniejszy głos – bardziej jak dyrektor zarządzająca, a mniej jak zmartwiona mama. Heimer uznał, że to odpowiedni moment, aby zostawić ją na chwilę samą. Czuł, że musi urządzić sobie tę przebieżkę. Ciało i głowa jej potrzebowały.