Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1 онлайн

75 страница из 81

Səhər açılmışdı Aylın dayısını işə yola salırdı, – dayısına: günün uğurlu keçsin, ilaclarını unutma vaxtında qəbul et. Dayısı üzündən öpüb – Aylına: sağol qızım sənində, axşama görüşərik, tamam dediklərini edəcəm, getdi. Xanım görsənmirdi, Aylın mətbəxtdə gəldi xadimə mətbəxtdə idi. Aylın özünə qəhvə hazırlamaq istıdikdə, xadimə qoymadı – Aylına: mən hazırlayaram Aylın xanım, siz keçin əyləşin. Aylın – xadiməyə: özüm hazırlayaram, nə xanımıdı bu belə? Aylın de yetər. Xadimə – Aylına: xanımın bizə kəsin əmri var, biz qulluq etməliyik hər kəsə bu evdə. Aylın təcüblə – xadiməyə: mənədəmi? bəli sizədə Aylın xanım, Aylın xadimənin özünə yazıq baxışlarla baxdığını görüb şaşqın baxdı. Xadimə – Aylına: bir daha özünüzə qulluq etməyin Aylın xanım. Xanım görsə məni işimdən qovar, xayiş edirəm icazə verin mən hazırlayım qəhvənizi. Aylın xadimənin işindən qovulmasını istəmirdi, xanım həqiqətəndə edərdi dediyini, bilirdi xasyyətini dayısı arvadının. Yaxşı sən hazırla o zaman, – Aylına: siz buyurun mən hazırlayıram indi, Aylın keçib mətbəxtdə masa arxasında əyləşdi. Xadimə arvadın verdiyi ilacı cibindən ehtiyatla götürərək, açıb qəhvə hazırlayacağı fincana tökürdü. Aylın nə isə demək istəyirdi xadiməyə, birdən gözü sataşdı cibinə nə isə qoyduğu gördü, xadimə şüphə ilə narahat davranırdı işinı. Aylın ayağa qalxıb bildirmədən – xadiməyə: o tərəfdə içəcəm qəhvəmi, getdi.