Читать книгу Ostatnie życie онлайн

42 страница из 182

Mężczyzna wzruszył ramionami.

– Moim zdaniem wyglądają okej.

– Opiera pan tę ocenę na wieloletnim doświadczeniu w medycynie?

John upajał się tą chwilą. Nieczęsto ktoś pokazywał Brodwickowi, gdzie jego miejsce. Szef był wyraźnie wytrącony z równowagi, ale zachował uśmiech i wybrał łagodną ścieżkę.

– Przepraszam, pani doktor. To oczywiście pani dokonuje takich ocen. Wystarczy mi pięć minut.

Pokręciła głową.

– Niech pan o tym zapomni. Proszę pojechać do domu i się przespać. Jeżeli nie wystąpią żadne komplikacje, rozmowa będzie możliwa jutro po południu. Najwcześniej.

Brodwick podniósł ręce w obronnym geście. W jednej trzymał niebieską plastikową teczkę, a w drugiej laptopa.

– Okej, tak się umawiamy. Ale na razie może mu pani to dać – powiedział i skinął głową w kierunku łóżka Johna.

Lekarka wzięła do ręki teczkę i położyła ją razem z komputerem na stoliku przy łóżku, a Brodwick zniknął z powrotem na korytarzu. Potem przeniosła uwagę na Johna.

– Przeczytałam w karcie, że miał pan bóle głowy i stracił przytomność.