Читать книгу Ostatnie życie онлайн

51 страница из 182

Drugiego z policjantów Heimer nigdy wcześniej nie widział. Pamiętałby. Policjant na łysym ciemieniu miał wielkie znamię, zachodzące aż na fragmenty twarzy, przez co przypominał Gorbaczowa – starego radzieckiego polityka, który mówił o głasnosti i pierestrojce i był świadkiem upadku całego bloku wschodniego. Heimer był pewien, że facet słyszał to nieraz od ludzi, którzy nie grzeszyli taktem.

Oczywiste pytania mieli już za sobą. Kiedy ostatnio widzieli Emelie? Poprzedniego dnia rano, kiedy wybiegła po kłótni przy śniadaniu. Czy wiedzieli, dokąd idzie albo z jakimi ludźmi ma się spotkać? Nie, ale Hugo Aglin – który został i poczekał na policję – wypełnił luki. Jego syn Mange twierdził, że Emelie była u niego na imprezie. Kiedy Hugo wrócił do domu późnym wieczorem, zastał dom pełen młodzieży. Nie spodziewał się tego, bo syn zapowiadał, że przenocuje u kolegi.

Nadal nie było wiadomo, kiedy dokładnie Emelie wyszła z imprezy. Hugo jej tam nie widział, ale przecież poszedł się położyć do piwnicy. Prawdopodobnie syn i reszta młodych wiedzieli więcej. Policja będzie musiała z nimi porozmawiać.