Читать книгу Ostatnie życie онлайн

55 страница из 182

– W szufladzie biurka miała woreczek z resztką jakiejś substancji. Jestem w zasadzie przekonany, że to była kokaina – oznajmił, nie zwracając się do nikogo konkretnego w pokoju.

– Tak, to prawda – dodała pospiesznie Sissela.

Skoro już szydło wyszło z worka, chciała oczywiście być odpowiedzialną matką.

– Heimer i ja martwiliśmy się, że wpadnie z powrotem w depresję. Chwilowe trudności w procesie odwykowym nie są czymś nietypowym.

– Teraz najważniejsze jest ustalenie miejsca pobytu Emelie – oznajmił Gorbaczow i przesunął się jeszcze bliżej na poduszce, próbując stworzyć intymną atmosferę nad szerokim szklanym stołem. – Wiemy, jak zrobiono to zdjęcie?

– Na pewno komórką Emelie – odparła Sissela. – Dzwoniliśmy pod ten numer mnóstwo razy, ale bez rezultatu. Wczoraj wieczorem przynajmniej było słychać sygnały, ale teraz łączy bezpośrednio z automatyczną sekretarką.

– Przekażemy to do zbadania naszym technikom – oznajmił Gorbaczow i zapisał numer w swoim notatniku.

Potem wyjaśnił, co będzie dalej. Zostanie sporządzone oficjalne zgłoszenie zaginięcia i wszystkie patrole policji w okręgu Värmland otrzymają zdjęcie Emelie. Nie było jednak powodu do nadmiernego niepokoju. Dziewczyna pokłóciła się z rodzicami. W takich sytuacjach bywa, że młodzi ludzie znikają, a kilka dni później wracają. W końcu dziewczyna ma dwadzieścia kilka lat i nie musi tłumaczyć się ze swoich poczynań mamie i tacie.