Читать книгу Ostatnie życie онлайн

53 страница из 182

Heimer zwrócił uwagę, że w obecności żony gliniarz staje się bezradny, nieco zagubiony. Ona powodowała to u mężczyzn, zwłaszcza tych nieprzyzwyczajonych do jej świata.

– Nie. I wiem, że nie ma sensu pytać.

– Orientujecie się, kiedy zrobiła sobie ten tatuaż? – wtrącił Primer siedzący na fotelu obok szefa.

– Na pewno po tym, jak wróciła do domu z Björkbacken – odparł Heimer. – A przynajmniej ja widziałem go wtedy po raz pierwszy.

– Björkbacken? W Charlottenbergu? – zdziwił się Gorbaczow.

Heimer wiedział, że wkraczają teraz na pole minowe. Sissela trzymała w tajemnicy pobyt w ośrodku dla młodych kobiet. Oficjalnie Emelie była na praktykach zagranicznych w jednym z licznych oddziałów AchWe.

– Nasza córka miała pracowity okres i potrzebowała wsparcia i terapii w rodzaju tych, które są tam oferowane – powiedziała Sissela neutralnym tonem.

Jeśli była zła, że ujawnił rodzinne tajemnice, to nie dała tego po sobie poznać. Heimer zerknął na Hugona ciekaw jego reakcji, ale dyrektor finansowy wydawał się niewzruszony. Albo był równie biegły w zachowywaniu kamiennej twarzy jak Sissela, albo już wcześniej mówiła mu o ośrodku. Sam nie zamierzał utrzymywać w tajemnicy spraw, które i tak wyszłyby na jaw.