Читать книгу Ostatnie życie онлайн

74 страница из 182

John kontynuował przeglądanie materiałów. Zauważył, że policja zataczała coraz szersze kręgi. Wypytywano ludzi z hotelu, z hostelu w Karlstad i z okolicy. Nigdzie jednak w podanym terminie nie zatrzymała się żadna Maja.

Ze szkołą biznesu w Sztokholmie również się skontaktowano, podobnie jak z ośrodkiem, w którym Emelie przez pewien czas przebywała. Jednak ten krok, jak i wiele innych, nic nie przyniósł. Śledczy naprawdę zrobili, co mogli, żeby odszukać tajemniczą koleżankę. Mimo to osobliwy fakt wciąż istniał: po dziesięciu latach tożsamość Mai nadal pozostawała nieznana.

John wrócił do ostatniej części przesłuchania Magnusa Aglina. Lundberg skoncentrował się w nim na tym, jak Emelie Bjurwall urwała się z imprezy.

Lundberg: Wiesz, o której godzinie wyszła z domu?

Aglin: Tak. Tuż po dwunastej.

Lundberg: Skąd wiesz? Przecież nie pamiętasz tylu innych rzeczy.

Aglin: Próbowałem ją przekonać, by została. Sprawdziłem czas w komórce i powiedziałem, że przecież nie może się zmyć około północy.