Читать книгу Łowca cieni онлайн

4 страница из 128

Wąskim korytarzem prowadzącym do kwater funkcjonariuszy stanu wolnego przechodzi dwóch mężczyzn w cywilnych ubraniach. Jednego z nich Elsie rozpoznaje jak przez mgłę. Podobno pracuje dla tajnych służb, które monitorują zagrożenia dla bezpieczeństwa królestwa. Ale o takich sprawach nie mówi się głośno, nawet tutaj, na komendzie policji.

Mężczyźni pozostawiają za sobą słabą smugę papierosowego dymu. Gdy chłopiec wciąż tylko szura stopą po podłodze, Elsie wzdycha bezradnie. Próbowała już wszystkiego – przemawiała do niego i łagodnie, i ostrzej, dała mu ciepłego mleka. Mały dostał nawet jedno z ciastek migdałowych, które policjanci przynieśli rano z piekarni przy Drottninggatan. Nic nie pomogło.

Patrząc na to dziecko, Elsie nie potrafi przestać myśleć o rodzinie, którą mogłaby mieć.

Jej narzeczony Axel pochodził z Norrlandii, był wielki jak niedźwiedź i miał złote serce. Ale cztery lata temu prom, którym chciano przetransportować dwa plutony batalionu inżynieryjnego Boden z zachodniego na wschodni brzeg jeziora Armasjärvi w Tornedalen, wywrócił się. Woda była lodowata, a żołnierze ciężko uzbrojeni – mimo potężnej postury i wielkiej siły Axel nie miał szans.