Читать книгу Ostatnie życie онлайн

68 страница из 182

Po opatrzeniu ran i wymianie woreczków z substancją odżywczą Trevor oznajmił, że chce odpocząć. John czuł, że powinien zrobić to samo, ale nie chciało mu się spać po długiej drzemce przed południem.

Ponownie włączył komputer, otworzył szwedzkie śledztwo i zaczął przewijać stronę z zeznaniami świadków z willi, w której Emelie Bjurwall imprezowała wieczorem w dniu zaginięcia. Najbardziej interesujące złożył dwudziestokilkuletni Magnus Aglin. To on zaprosił gości, a właścicielem domu był jego ojciec.

Magnus znał Emelie od dawna. Może nie było to takie dziwne, jeśli wziąć pod uwagę, że oboje wychowali się na przylądku Tynäs. Jej dom rodzinny znajdował się zaledwie kilometr od domu Aglina.

John otworzył sześciostronicowy protokół przesłuchania przeprowadzonego dzień po zaginięciu w komisariacie w Karlstad przez komisarza policji kryminalnej Antona Lundberga.

Kom. Lundberg: Jakie wrażenie sprawiała Emelie?

Przesłuchiwany Aglin: To znaczy?

Lundberg: No, czy była taka jak zwykle?

Aglin: Tak, raczej tak. Była zadowolona. W imprezowym nastroju.