Читать книгу Ostatnie życie онлайн

83 страница из 182

Sissela ponownie spojrzała mu w oczy. Zauważył, że słowa trafiły w czuły punkt. Brwi Sisseli były zmarszczone, a na jej nabotoksowanym czole pojawiła się nawet zmarszczka. Bliższej wytrącenia z równowagi już dawno jej nie widział.

– Pójdę zadzwonić do taty – oznajmiła.

Heimer obudził się kilka godzin później z powodu bólu w karku, który znajdował się pod kątem prawie dziewięćdziesięciu stopni względem podłokietnika sofy. W pokoju było ciemno, jeśli nie liczyć dającej przytłumione światło lampki w jednym z okien. Przypomniał sobie, że po zjedzeniu pizzy i wypiciu wina położył się, żeby chwilę odpocząć. Potem najwyraźniej zasnął, bo na języku czuł gorycz, a w kąciku ust miał strużkę śliny. Usiadł, żeby dosięgnąć kieliszka na stoliku przy sofie. Zostały jeszcze dwa łyki, a nie zamierzał pozwolić zmarnować się tak dobremu rocznikowi. Obracał wino w kieliszku i wciągał nosem nuty ziemi i dojrzałych wiśni. Potem szczelniej owinął nogi kocem z owczej wełny w gołębim kolorze. Najwyraźniej Sissela nakryła go, zanim sama poszła się położyć.