Читать книгу Ostatnie życie онлайн

87 страница из 182

Heimer nic z tego nie rozumiał. Seul? O co w tym wszystkim chodziło? Koleżanka odczytała zdezorientowany wyraz jego twarzy.

– Emelie nic nie mówiła? Pierwszą nagrodą w turnieju, który właśnie wygrałyśmy, jest udział w tamtejszych mistrzostwach. Oni bulą za wszystko – bilety w biznesklasie, hotel, wyżywienie – no, za wszystko.

Heimer zrozumiał, że Counter-Strike to dla dziewcząt poważna sprawa. Miały osiemnaście lat i były przyszłymi gwiazdami w branży, o której istnieniu nie wiedział nikt ze świata dorosłych.

Kiedy jego córka zasnęła tamtego wieczoru, usiadł z Sisselą i opowiedział jej wszystko, co usłyszał w restauracji. Odpowiedź była taka, jakiej się spodziewał, tylko jeszcze mocniejsza. To zaszło za daleko. Emelie nie służy tak długie granie w gry. Czas, aby powiedzieli „stop”, zanim wszystko zupełnie wymknie się spod kontroli.

Heimer zaprotestował i oznajmił, że jego zdaniem jest dokładnie odwrotnie. Według niego granie zapewnia córce poczucie przynależności. To coś, co stworzyła własnymi siłami i z czego może być dumna.