Читать книгу Ostatnie życie онлайн

84 страница из 182

Spojrzał na zegarek – wskazywał kilka minut po drugiej. Wstał, upewnił się, że wyspa kuchenna jest starannie wytarta, a kartony po pizzy zostały wrzucone do pojemnika recyklingowego. Wypłukał kieliszek, nalał do niego zimnej wody i podszedł do szyby, za którą rozciągał się widok na jezioro.

Pił pomału, a jego oczy przyzwyczajały się do mroku na zewnątrz. Powoli zaczął rozpoznawać fale na ciemnej powierzchni znajdującej się pod nim. Znów zaczął myśleć o tatuażu Emelie. Było w nim coś, co zostało mu w głowie, i dopiero teraz zrozumiał, co to takiego.

Na zdjęciu, które umieściła na Facebooku, dwie kratki były odfajkowane. Ten wzór tak nie wyglądał, kiedy przyjechała w odwiedziny na Boże Narodzenie. Miał co do tego pewność. W wigilię Emelie miała na sobie sukienkę z krótkim rękawem. Spojrzał na tatuaż, kiedy wyciągnęła rękę, żeby nabrać jedzenia.

Niepojęte, że zareagował na to dopiero teraz. Najwidoczniej do czasu wakacji dokonała czegoś wielkiego, co skłoniło ją do wytatuowania drugiego symbolu. Przycisnął do czoła kieliszek z zimną wodą, żeby zachować jasność myślenia. To wszystko było ze sobą tak sprzeczne. Najwidoczniej Emelie czuła się nie najlepiej i skłamała w kwestii wyników na studiach, żeby nie rozczarować rodziny. Jednocześnie odhaczyła kolejny cel na swojej liście. Jak to się ze sobą łączyło?