Читать книгу Sąd Ostateczny онлайн

51 страница из 55

– Trzeba się bardzo dobrze przyjrzeć – stwierdził ksiądz Michał. – Zwykły obserwator, ktoś, kto nie jest specjalistą, może się nabrać. Ja też w pierwszej chwili myślałem… ale potem spostrzegłem, że malowidło jest jakby zbyt nowe. Zbyt perfekcyjne. Jeśli ekscelencja rozumie, co mam na myśli? To się bardziej wyczuwa, niż wie.

Arcybiskup z zadowoleniem zatarł dłonie:

– Na to wszystko przyszły podmalowania. To już zrobił żywy człowiek, a nie komputery. Przyznasz, że zdolny jak diabli?

– Szkoda, że ekscelencja nie może go przedstawić Memlingowi.

– Pewnie by się polubili – odparł purpurat i spytał zaraz, jakby w obawie, że jego rozmówca zechce poznać personalia genialnego podrabiacza: – Nie interesują cię koszty? Interesują, widzę to po twojej minie. Miliony. Ale Kościół nie wydał na to ani jednego euro.

Mina księdza Malaka wystarczyła za pytanie. Przełożony wciąż czymś go dziś zaskakiwał.

– Sfinansowali to inwestorzy twojego filmu. Uznali, że tak doskonała kopia przysłuży się produkcji, a te miliony pewnie dopisali do kosztów. Możliwe, że w efekcie wcale na tym nie stracą, tylko zarobią.