Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн
101 страница из 127
Aylın pambığı kənara qoyub, keçib əyləşdi masa arxasına, kampyuterini açıb işinə başladı. Aylın belə xırda – para yaralara fikir verən deyildi. Nicat iki fincan qəhvə hazırlayıb gətirdi, Aylına uzatdı. Aylın fincanı götürmək itəyirdi, baxdı Nicatın əlləri əsirdi, tez fincanı götürüb masaya qoydu. Obiri fincanda əlinə dağılar deyə, onuda əlindən götürüb masaya qoydu. Yaxındakı kreslonu çəkdi Nicatı otuzdurdu – Nicata: hələ iş vaxtımıza var, birlikdə içək qəhvəmizi. Nicat hələ özünə gəlməmişdi Aylının vurulmasından, Aylın qəhvəsini götürüb içdi, dodağının acımasına baxmayaraq, səsini belə çıxarmadı, ofulmadıda. Aylın – Nicata: əllərinə sağlıq, gözəl hazırlamışsan.
Nicat Aylına baxdı, dodağı qanamışdı yenədə hiss etmirdi. Nicat ehtiyatla qalxıb Aylının dodağının qanamış yerindən öpdü, dayandı az vaxlıq buraxmadan. Aylın əlində qəhvə fincanıyla qaldı şaşırıb, Nicatla dodaq – doğa. Nicat Aylının dodaqlarından – dodağını çəkib, – Aylına: qan belə daha tez kəsir. Aylın bir dəfə barmağıı kəsdiyində, Nicat barmağını ağzına alıb soraraq, qanın belə etdiyində daha tez kəsildiyini demişidi. Aylın xatırladı ciddiliyə almadı öpüşünü, – Nicata: barmağım kimimi? Nicat baxdı. Nicat yavaş səslə – Aylına: hə canım barmağın kimi, gözlərindən yaş süzüldü üzünə. Nicat çox pis olmuşdu Nazlıya, xalasına, Aylın bu qədər insan kimi davranarkən, Nazlı Aylının vurulmasına səbəb olmuşdu. Aylın Nicatın gözlərindən axan yaşı silib – Nicata: eyy, bir şilləylə ölmədik, sağıq. Sən yaxşı bilirsən mənim canımda qurbandır olara boş ver, Nicata yaxın əyləşdi, əlindəki qəhvədən içirtdi. Nicat yaş süzülən gözləriylə, Aylının verdiyi qəhvəni içirdi, qırmırdı Aylını. Aylında Nicatı çox gözəl anlayırdı, canı yanmışdı o üzdən ağlayırdı. Aylın – Nicata: bu gün görüşümüz var, yeni işlə əlaqədar hazırlanmalıyıq, Nicat cavab vermədi. Aylın – Nicata: belə zombi kimi dursan, dostum tək öftəsindən gəlmərəm mən. Nicat yavaş səslə – Aylına: mən burdayam canım, yanında olubda nə… dərmanam ki? bax qarşımda vurdu o… səni. Qaldım yerimdə donub, keyləşdi bədənim – əlim – ayağım, duyduğumda Nazlının adını.