Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн

31 страница из 127

Aylın Nicatla Nazlının yanına gəlmişdilər. Aylın Nazlının başı üstə dayanmışdı, Nicatda yanında əyləşmişdi. Aylın özünü toparlayıb, Nazlını üzməməkçün ağlamırdı, – Nazlıya: sən sağalacaqsan canım bacım inan mənə. Nicatda Aylının sözünə dəstək olmağa çalışsada bacarmadı, kövrəldi kənara baxıb pıçıltılı səslə, Allahım nə olar sən mənim canımı al bacımın əvəzinə. Nazlı görürdü sevdiklərinin necə üzüldüklərini, cəsarətini toplayıb bütün gücüylə dayanırdı ağlamayıb. Nazlı – olara: anama nə olar bir söz deməyin bu haqda, məhv olar qalanıda yazığın, dözməz mənsiz. Nicat Nazlının alnından öpüb baxdı yaşlı gözləriylə ona, demərik bacım sən hələ sağal. Bilirsən sənsiz yaşamaz anan, güclü olacaqsan və sən bu xəstəliyə qalib gələcəksən bizimdə xətrimizə, ananında xətrinə, duyursanmı məni?

Nicat Nazlının üzündən ikki ələriylə tutub yalvardı, Bacım mənim xətrimə nə olar güclü ol, yalvarıram söz ver mənə. Aylında pis olurdu Nicatın yalvarışlı sözlərini duyduqca, qapı açıldı içəri Ramiz girdi. Aylın Ramizə baxdı çox üzgündü, sanki ruhunu canından almışdılar. Ramiz heç Aylına baxmadı, gəlib Nazlının yanında dayanıb baxdı Nivata tərs – tərs. Nicatda heç Ramizə məhəl qoymurdu, heç yeridə deyildi, indi hər kəsin axlında olan Nazlıya yardım etmələri idi, ona donur tapmaq lazımdır tələsik. Nicat Nazlının üzündə öpüb, ayağa qalxdığında Ramizlə üz – üzə gəldi. Ramiz Nicatın gözlərinin içinə nifrət dolu baxışlarla baxsada, Nicat ondan heç qorxmurdu. Nicat – Aylına: gəlsənə mənimlə deyəcəklərim var. Ramiz Nicatın yerində əyləşdi, Nazlının əlini tutudu. Aylın əyilib Nazlının alnından öpüb, biz burdayıq canım, indi dönəcəm getdi.