Читать книгу Bez winy онлайн

42 страница из 132

– Kim jest z zawodu pani mąż?

– Pracuje jako zarządca nieruchomości. Dla kilku wspólnot mieszkaniowych w Leeds i okolicach.

– Rozumiem. Ale na pewno wykonywała pani jakiś zawód?

– W Rosji zaczęłam studia językowe. Języki azjatyckie. Mówię całkiem dobrze po chińsku i koreańsku.

– Ma pani prawdziwy talent – zauważył Jenkins. – Pani angielski również jest doskonały.

Ksenia zarumieniła się z radości.

– Dziękuję.

– Ale nie skończyła pani studiów?

– Nie. Moja rodzina zubożała. Ojciec pracował w przemyśle zbrojeniowym, po zakończeniu zimnej wojny wiązał koniec z końcem tylko dzięki pracy dorywczej. Tak samo jak moja matka. W końcu także tę pracę oboje stracili. Wie pan, mam czwórkę młodszego rodzeństwa. Rzuciłam więc studia i zaczęłam pomagać rodzinie. Pracowałam jako kelnerka, sprzątałam. Ale nadszedł moment, kiedy zapragnęłam…

– Tak?

– Chciałam koniecznie wyjechać z kraju. Nie widziałam tam dla siebie żadnej przyszłości. Byłam wtedy młoda i ładna. Zgłosiłam się do angielskiej agencji, która opiekuje się w Anglii kobietami ze Wschodu. Uznałam, że to moja jedyna szansa.