Читать книгу Ostatnie życie онлайн

130 страница из 182

Nerman: Co wyjaśnić?

Lundberg: Twój związek z Emelie.

Nerman: Ale ja przecież jej nie znam! Dlaczego tyle o nią pytacie?

Lundberg: Gdzie byłeś wieczorem w piątek ponad tydzień temu? A więc czternastego sierpnia.

Nerman: (Niesłyszalne).

Lundberg: Odpowiedz jeszcze raz. Na nagraniu nie słychać, jeśli jednocześnie przesuwasz krzesło.

Nerman: Byłem sam w domu. Starsza pracowała na nockę.

Lundberg: Czy tamtego wieczoru gdzieś wychodziłeś?

Nerman: Nie.

Lundberg: I nie spotkałeś Emelie Bjurwall?

Nerman: Jest pan ociężały umysłowo czy jak? Nikogo nie spotkałem!

Lundberg: A więc nie byłeś na przylądku Tynäs w piątek wieczorem?

Nerman: Co pan mówi, do cholery? Nie.

Lundberg: Jesteś tego całkiem pewny?

Nerman: Tak, jestem całkiem pewny. Nigdy nie byłem na Tynäs.

Lundberg: Nigdy w życiu?

Nerman: Nigdy.

Lundberg: Wiesz co, Billy? Myślę, że teraz kłamiesz.

Nerman: Co?

Lundberg: Myślę, że w piątek byłeś na przylądku Tynäs i albo spotkałeś tam Emelie Bjurwall, albo wybraliście się tam razem.

Nerman: Nie spotkałem jej. O co panu, do diabła, chodzi?