Читать книгу Ostatnie życie онлайн

133 страница из 182

(Cisza).

Insp. Primer: Nic nie powiesz, Billy?

Nerman: (Niesłyszalne).

Lundberg: Proszę, mów trochę głośniej.

Nerman: Ja nic nie zrobiłem.

Lundberg: Rozumiem, że to dla ciebie bardzo trudne. Ale uwierz mi, poczujesz się znacznie lepiej, gdy nam powiesz, gdzie jest Emelie.

(Cisza).

Nerman: Nie rozumiem, kurwa, co chcecie usłyszeć.

Primer: Czego nie rozumiesz? Jak byłeś w stanie ją zgwałcić? Jak wszystko mogło się potoczyć tak źle? Bo przecież to była pomyłka, prawda? A może już znacznie wcześniej postanowiłeś, że to zrobisz?

Nerman: Nie.

Primer: Okej, a więc zdecydowałeś się na to w piątek wieczorem, kiedy ją spotkałeś?

(Cisza).

Lundberg: Gdzie jest teraz Emelie?

Nerman: Nigdy jej nie spotkałem! I nie wiem, gdzie jest! Macie kłopoty ze słuchem czy jak?

Primer: Nie wiem, co twoim zdaniem ugrasz takimi kłamstwami. Wiemy, że to byłeś ty. Jak w przeciwnym razie twoje nasienie znalazłoby się obok jej krwi? Potrafisz to wytłumaczyć?

Nerman: Nie.

Lundberg: Nie możesz tego odwrócić. Jeśli jednak powiesz, gdzie się znajduje Emelie, będzie lepiej. To dla ciebie szansa na postąpienie właściwie. Poznałem wielu takich jak ty, Billy. Każdy poczuł się lepiej, kiedy o wszystkim opowiedział.