Читать книгу Ostatnie życie онлайн

170 страница из 182

– Przesłuchaliście ponownie podejrzanego? – zapytał John. Zrobiło mu się nieprzyjemnie, kiedy określił swojego brata w tak formalny sposób. Wiedział jednak, że nie może pozwolić, aby więź uczuciowa z Billym na niego wpłynęła.

– Raz, tak dla informacji. Trzyma się swojej wersji. Kolejne rozmowy nie mają sensu, kiedy brakuje nam nowych dowodów, którymi moglibyśmy go przycisnąć.

John próbował wyobrazić sobie Billy’ego jako dorosłego człowieka, lecz bezskutecznie. Dla niego brat jakimś dziwnym sposobem zamarzł w czasie. Było podobnie, kiedy czytał stare przesłuchania w szpitalu w Baltimore. Słyszał, że na pytania odpowiada głos ośmioletniego chłopca.

– Co będziemy robić poza szukaniem ciała? – spytał.

– Próbuję zidentyfikować potencjalnego świadka, który, miejmy nadzieję, mógłby powiązać podejrzanego z ofiarą w noc zabójstwa – odezwał się Ulf, po raz pierwszy w czasie tego podsumowania.

Dalej opowiadał to, co John już wiedział. Że koleżanka o imieniu Maja nigdy nie została zidentyfikowana. Gdyby mogła wskazać Billy’ego Nermana jako człowieka, z którym miała się spotkać Emelie Bjurwall, gdy wyszła z imprezy, może wystarczyłoby to do aktu oskarżenia – nawet mimo braku ciała.