Читать книгу Wzgórze Wisielców онлайн

38 страница из 110

Freyja rozpoczęła poszukiwania od otwartej kuchni przylegającej do salonu. W niej też nie dostrzegła żadnych oznak życia, jeśli nie liczyć zapakowanej w kolorowy papier paczki na stole kuchennym. Freyja podeszła do stołu, żeby odczytać naklejkę: „Dla: Hallbera – Od: Helgi”. Imiona wpisane były ręcznie. Chyba przez kobietę. Freyja okrążyła mebel, oglądając resztę kuchni.

Wszystkie powierzchnie wyglądały tak, jakby przed chwilą ktoś je wytarł, pusty stalowy zlew lśnił czystością i nie miał ani jednego zarysowania, a nieliczne stojące na wierzchu przedmioty zdawały się stać na swoich miejscach. W jednej ze ścian zabudowano trzy piekarniki jeden obok drugiego, ale żaden nie wyglądał na używany, i ekspres do kawy, który sprawiał wrażenie dopiero co wyjętego z pudełka. Ktokolwiek tu mieszkał, musiał zatrudniać armię sprzątaczek, podczas gdy ludzie tacy jak ona mogli tylko marzyć o zatrudnieniu kobiety do sprzątania na kilka godzin w tygodniu. Freyja powstrzymała się przed otwieraniem szafek i lodówki. Z pewnością nikt się w nich nie ukrywał, a ona miała sprawdzić, czy w mieszkaniu jest ktoś jeszcze, a nie zaspokajać swoją ciekawość.