Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 5 онлайн

19 страница из 129

Zorlada olsa Sərdarın qolunu çiyninə salıb apardı, öz – özünə: bir günümü xəta – bəlasız axşam etmədiniz. Sizinlə mən nə edəcəm? Aylının əsəbləşmişdi, Sərdar gülümsəyib, – Aylına: heç axlıma gəlməzdi, qardaşının şillə – təpiyinə məruz qalcam. Güldüyündə də canı acıdı. Aylın – Sərdara: sus ya sus, bu halınlada zarafat etməyə çalışrsan. Allah mənim cəzamı versin deyərdim, bundan artıq cəzamı olar?

Sərdar xoş idi Aylının deyinərək özünü acılaması, çox darıxmışdı Aylının bu davranışlarıçün.

Axşam olmuşdu, Ramiz Dilqəmlə Nicatın halına üzülərək, baxa qalmışdılar. Nicat ötən axşamdan heç bir şey yeməmişdi, üzünü çevirib heç kimlə danışmadan uzanmışdı. Ramizlə Dilqəm narahat idilər. Nicat Aylın gedəni bir kəlmədə danışmamışdı, qorxurdular Nicat Fazildən heyif çıxmağa qalxar və həyətını məhv edərdi bu dəfə. Ramiz gəlib yanında əyləşib, çiyninə əlini toxunaraq – Nicata: Nicat qalx qardaşım bir şeylər ye, belə olmaz. Biz artıq güclü olmalıyıq Aylının yaşamasıçün, onun xətrinə qalx xayiş edirəm. Nicat cavab vermədi. Ramiz dərindən nəfəs alıb, divra söykənib üzgün baxışlarla baxan Dilqəmə baxdı. Otağın qapısı döyüldü, içəri Fəda girdi. Fədanın otağa girişindən anlaşıldı k,i tək deyildi, ardınca kimsə gəlirdi baxdılar.