Читать книгу Sprawa 1569 онлайн

12 страница из 111

Wyszedł na taras, usiadł i zaczął przeglądać internetowe wydania gazet. Oddzwoniła pół godziny później.

– Rozmawiałam z Eli – zaczęła i zamilkła na chwilę. – Czy to możliwe, że chodzi o sprawę zabójstwa?

– Tak przypuszczam – odparł. – Mam tylko sygnaturę akt.

– Jutro prześle nam akta – mówiła dalej Bjørg Karin.

– Doskonale.

Wstał i podszedł do balustrady. Spojrzał na leżące w dole miasto.

– Jak nazywała się ofiara? – spytał.

– Tone Vaterland.

Nazwisko nic mu nie mówiło. Powtórzył je w myślach, ale nie pojawiły się żadne skojarzenia.

– W takim razie do jutra? – upewniła się. – Wpadniesz do biura?

– Tak, do jutra – potwierdził.

Tone Vaterland wsiadła na rower. Za każdym razem, gdy naciskała na pedał, coś ocierało o łańcuch, a kiedy nabierała prędkości, rozlegało się grzechotanie. Tak się działo, odkąd wylądowała w rowie, czyli od zeszłej jesieni. Przedni hamulec też nie działał tak, jak powinien. Ale nie przejmowała się tym, bo wiedziała, że już wkrótce rower przestanie jej być potrzebny. Za sześć tygodni kończyła osiemnaście lat i instruktor nauki jazdy przewidywał, że na początku września będzie mogła podejść do egzaminu. Miała przejąć samochód matki.