Читать книгу Sprawa 1569 онлайн

32 страница из 111

Pierwsze przesłuchania potwierdziły, że dziewczyna musiała zaginąć w drodze z baru, w którym pracowała latem, do domu na Damstien. Trasa liczyła trzy kilometry. Koledzy z pracy zeznali, że Tone wyszła z baru tak jak zwykle, ale żaden z sąsiadów nie widział, jak wracała do domu.

Wyglądało na to, że początkowo śledczy uznali za najbardziej prawdopodobną hipotezę o utonięciu dziewczyny. Szybko ustalono, że w drodze do domu Tone Vaterland lubiła zatrzymywać się nad jeziorem, żeby się wykąpać. Na brzegu niczego nie znaleziono, ani jej ubrań, ani plecaka, ani roweru. Mimo to wszczęto poszukiwania. Dwa dni później znaleziono ciało i szybko okazało się, że doszło do zabójstwa.

Wistingowi trudno było skupić się na czytaniu. Coś nie dawało mu spokoju. Wzrok błądził w stronę okna. W głąb fiordu wpływał wielki żaglowiec.

Odsunął fotel od biurka, wstał i poszedł do Bjørg Karin.

– Ugasili pożar? – spytał.

Sprawdziła na ekranie.

– Straż pożarna kontroluje sytuację. Nic więcej nie napisali – odparła.

Skinął głową w podziękowaniu i wrócił do gabinetu. Zamknął teczkę, którą przed chwilą przeglądał, założył gumkę i odłożył akta do pudła archiwizacyjnego. Zabrał pudło i wyszedł.