Читать книгу Łowca cieni онлайн

56 страница из 128

Gdy w końcu ojciec umarł, Björn został zabrany od wujostwa. Dopiero po kilkunastu dniach zdradził cokolwiek, później za to przez długie tygodnie nieprzerwanie opowiadał o tym, jak mąż ciotki znęcał się nad nim. Maj podjęła wówczas decyzję: przestała pracować i cały swój czas poświęciła opiece nad synem, utrzymując ich ze skromnej wdowiej renty.

Ale zło już się stało. „Straszliwego lata” nie dało się cofnąć.

Björn wychodzi z łazienki.

– Potrzebuję kogoś do spiłowania sosny, która złamała się na wiosnę – komunikuje Maj.

– Załatwione – odpowiada jej syn.

– I trzeba też porąbać drewno.

– Nie ma sprawy.

Björn jest silny i zręczny i często pomaga matce w ciężkich pracach.

– I pamiętaj, żeby iść do fryzjera i się ostrzyc – komenderuje dalej Maj. – Wyglądasz jak wypisz wymaluj jeden z tych komunistów, co to demonstrują przeciwko Wietnamowi.

– Oni, mamo, nie demonstrują przeciwko Wietnamowi, tylko przeciwko wojnie w Wietnamie.

– Nie czepiaj się słówek! – prycha Maj.

– Dzięki za pomoc dzisiaj – wtrąca Britt-Marie, która już czuje, w jakim kierunku zaczyna zmierzać ta dyskusja. – Do jutra!