Читать книгу Łowca cieni онлайн

59 страница из 128

Na co mama i tata też się uśmiechnęli, a ciocia Agnes w zadumie pokiwała głową.

„Rzeczywiście” – rzekł tata, głaszcząc Britt-Marie po plecach. „Na całe szczęście, dopiero byłaby bieda, gdyby była podobna do mnie“.

Przedziwne.

Przecież oni wszyscy wiedzieli. Oczywiście poza dyrektorem.

A mimo to udawali, że ona naprawdę jest ich córką.

Kiedy przez ponad godzinę nie udaje jej się zasnąć, wreszcie wymyka się z łóżka. Siada w kuchni i wyjmuje zeszyt, ktory trzyma na dnie pojemnika na ciastka. Otwiera go na pierwszej stronie i czyta nagłówek, który napisała przedwczoraj.

„ELSIE

Sztokholm, luty 1944”

Spogląda na fotografię Elsie w odcieniu sepii – jedyne zdjęcie jej matki, jakie się zachowało – i przez chwilę się zastanawia. Potem przykłada pióro do kartki.

Słowo po słowie rodzi się opowiadanie o kobiecie, której nigdy nie było jej dane spotkać. Rodzice opowiadali historię Elsie tyle razy, że zna ją już na pamięć. Oprócz tego wybrała się do biblioteki, gdzie w starych gazetach przestudiowała wszystkie artykuły o morderstwie na Bagnie.