Читать книгу Wzgórze Wisielców онлайн

93 страница из 110

– Zamierzałem przekazać ci najnowsze informacje na temat tego chłopca. Uznałem, że może będziesz chciała je poznać. – Wcześniej tego ranka Huldar rozmawiał z Freyją, do której zatelefonował, zakładając, że już nie śpi. Nie potrzebowałby dużo czasu, żeby zreferować Erli wszystko, co wiedzieli na temat znalezionego chłopca, ponieważ nadal nie mieli pojęcia, kim mogą być jego rodzice.

Erla prychnęła i skierowała wzrok z powrotem na studentkę.

– Strzelaj.

Lína stanęła niemal na baczność, po czym podniosła do twarzy kartkę z notatkami. Huldarowi znów skojarzyła się z pilną uczennicą.

– No więc zmarły miał trzydzieści sześć lat i w grudniu obchodziłby trzydzieste siódme urodziny.

– Widzę, że prowadzisz prosto do rozwiązania sprawy. – Erla przewróciła oczami.

Kartka w dłoni Líny zadrżała, ona sama się zaczerwieniła, ale zawzięcie brnęła dalej.

– Skończył technikum handlowe z trzecią lokatą w swoim roczniku. – Oderwała wzrok od kartki, jakby doszła już do siebie po szyderstwie Erli. – Musiał być rozczarowany, że tak niewiele mu zabrakło do zwycięstwa. Nie zajął nawet drugiego miejsca, a brązowych medali ukończenia szkoły nie ma. Demoralizujące przeżycie.