Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 5 онлайн

123 страница из 129

Anası gülümsəyərək, – Dilqəmə: qurban olarıq, biz evladlarımızsız günümüz olmasın. Əlbətddə oğlum, ananda təkdir yazıq darıxır. Dilqəm – anasına: anam çalışır, Aylının açdığı uşaq evində, evdə qalmır. Anası birinci duyurdu bunu, təcüblə – Dilqəmə: Aylının açdığı uşaq evimi?

Ramiz – anasına: Sevda xala, Aylın kimsəsizlərşün sığınacaq ev açmış, içində hərşeyiylə. Kimsəsiz uşaqlara yardım göstərilir orda. Anasının gözləri yaşardı, qucağındakı uşağı öpüb, özünü saxlaya bilmədi ağladı.

Ümidlə atası gəldilər. Anasını ağlayan görüb yaxınlaşıb – anasına: ana nəyin var?

Anası – oğluna: bacın kimsəsiz uşaqlarçün açan, sığınacaq evindən xəbəriniz vardımı sizin?

Atası təcüblə – olara: anlamadım, qızımızmı açmış? gəlib Dilqəmlə – Ramizlə görüşdülər, əyləşdilər. Ramiz – atasına: bəli Rəhim dayı, qızınız küçələrdə məcbur diləndirilən və atılmış uşaqlarçün sığınacaq ev açmış. Həmən o evdə, Afət xanımla, Bahar anamda çalışırlar. Tanıdığımız hər kəs, bacardığımız köməkliyi edirik. Bizdə şirkətimizdən pul ayırıb, hər ay yardımçün keçiririk. Aylın tapşırıb, bizdə oranın nəzarət edən üzviləri sayılırıq, başqalarına etibar etmir.