Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 5 онлайн

8 страница из 129

Aylın qaşlarını qaldıraraq, – Sərdara: mən bilirəm sənin 5 dəqiqəni, qalx dedim. Sərdar istəməyə – istəməyə yerində oturdu. Birdən Aylını yanına yıxıb, uşaq kimi qucaqlayıbc – Aylına: söz 5 dəqiqə yatıb qalxacam. Nə olar yanında yatım azacıq, Aylın özünə sarılıb uşaq kimi 5 dəqiqə yuxuçün yalvaran, Sərdarın xətrinə dəyə bilmədi. Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: tam olaraq 5 dəqiqə vaxtın var, danışdıqmı?

Sərdardan cavab gəlmədi, Aylın baxdı. Sərdar gərçəkdəndə yuxulayırdı, yorgünluqdan – üzüntüdən gözləri bağlanmışdı. Allah bilir bu birinci normal yatışı idi, özündən ayrılanı uzun zamanlardan sonra. Sərdar tək bir Aylının yanında rahat edərək hüzur tapa bilirdi, hər vaxtındakı kimi. Aylın bir anlıq dərdini unudub, özünə qısılıb uşaq kimi yuxulayan Sərdara baxıb kövrəldi. Necədə zəyifləmişdi, onu tərk edəni yazıq. Aylının gözlərindən bi ixtiyar yaş süzüldü, yuxuya getmiş Sərdarın üzünə damcıladı göz yaşları. Sərdar elə yatmışdı ki, hiss etmədi üzünə düşən göz yaşlarını. Aylın üzünü Sərdarın saçlarına – başına qısıb, səsini içinə salıb özünü zor tuturdu ki, ağladığını duymasın rahat yatsın.