Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн

21 страница из 127

Ramizdə işə gəldi, Dilqəmlə salamlaşıb keçib ətləşdi yerində. Dilqəm – Ramizə: qardaşım necəsən? Ramiz kampyuterini açıb – Dilqəmə: belədə qardaşım, nə yaxşı, nədə pis, günlərimiz gəlir keçir mənasız. Dilqəm gülümsəyib, – Ramizə: keçməz sənin günlərin mənasız, Ramizin qızlarla gəzməsinə işarə etdi. Ramiz anladı Diqləmin nə demək istədiyini, cavab verəçəkdi zəng gəldi telefonuna. Ramiz telefona cavab verdi alo, bəli mənəm buyurun, biraz qulaq asdı rəngi dəyişdi nə dedilərsə telefonda. Dilqəm Ramizin halından anladı nə isə olduğunu, narahat oldu ayağa qalxıb yaxınlaşdı. Ramiz telefonu söndürüb Dilqəmə baxdı həyacan dolu baxışlarla, bir anlıq elə həyəcan keçirdi ki, pis oldu. Dilqəm tez su töküb verdi, – Ramizə: iç qardaşım, nə oldu? Ramizə zorla sudan içirtdi bir udum. Ramiz əliylə Dilqəmin əlindəki su bakalını vurub saldı, bağırdı! Dilqəm baxa qaldı. Ramiz yumuruqlarıyla masaya vura – vura bağrdı! dəli kimi, haqsızlıqdır – haqsızlıqdır, bu qədər haqsızlıq olmaz Allahım.

Ayağa qalxıb üzgün baxışlarla Diqləmə baxdı, gözlərindən yaş axdı üzünə. Dilqəm soruşmağada cəsarət etmirdi, nə olmuşdu? axlınada gəlmirdi heçnə, fikirləri qarışmışdı. Ramiz kövrək sələ – Dilqəmə: haqsızlıq qardaşım, duyursanmı? kövrəldi. Dilqəmin elə bil ürəyinə nə isə damdı, – Ramizə: nədir qardaşım haqsız olan? de nədir. Ramiz dərindən – dərindən nəfəs alıb, – Dilqəmə: Nazlı rak xəstəsidir.