Читать книгу Zagraj mi na drogę онлайн

51 страница из 114

– Bez przesady, takie opowieści nie robią na mnie wrażenia. Moja ciotka, dusza człowiek, groziła mi śmiercią za każdym razem, kiedy przypadkiem trafiłem piłką w którąś z jej ukochanych lilii. Połamałem ich z tysiąc i jakoś przeżyłem.

– W przeciwieństwie do psa Olgi – odparowała Šotolová. – Ktoś go otruł, w dodatku niedługo po groźbach Simona. Logiczne, że powstała masa teorii spiskowych. Ale daję głowę, że Simon nie miał z tym nic wspólnego.

– Nie załatwił skurczybyka?

– Simon nie skrzywdziłby muchy.

Marián z trudem powstrzymał uśmiech. Zabawne, co dzieje się w głowach ludzi, nawet tak doświadczonych kryminalnych jak Šotolová, kiedy sprawa dotyczy kogoś bliskiego. Twarda jak kamień Lída była jedną z najmniej podatnych na wpływy osób, jakie znał. Nigdy podczas śledztwa nie kierowała się pobudkami osobistymi, nie dawała się ponieść emocjom, była wprost nieludzka w swojej bezstronności. Jeszcze chwilę temu był przekonany, że w jej mózgu zwyczajnie brakuje jakiejś synapsy, umiała być jedynie obiektywna. Mylił się. Przy okazji nabrał pewności, że musi się przyjrzeć bliżej relacji Brandejsová – Dragoun.