Читать книгу Wiemy, że pamiętasz онлайн

106 страница из 116

– Że też musisz się zajmować takimi rzeczami – powiedziała Kerstin i spojrzała na Eirę tym swoim zaniepokojonym wzrokiem. Jej choroba była podszyta strachem i kazała jej co rusz sięgać nerwowo po jakiś przedmiot. – Uważasz na siebie? – Podała Eirze szalik, jakby wyprawiała dziecko.

I jakby była zima.

Eira zdjęła szalik, rzuciła na tylne siedzenie samochodu i zadzwoniła do komisariatu. GG miał zaczekać na innego śledczego, by wraz z nim pojechać na poszukiwania grupy łotewskich robotników zatrudnionych na lokalnej budowie i mieszkających na kempingu położonym w odległości siedmiu kilometrów od miejsca zabójstwa.

– Dostaliśmy anonimowe zawiadomienie, że tam są – oznajmił. – Musimy brać pod uwagę każdą możliwość.

Dodał też, iż powierza Eirze rozmowę z Karin Backe z pełnym zaufaniem.

Dom wdowy w Sörviken był zagracony w zupełnie inny sposób niż mieszkanie Svena Hagströma. U niego wszędzie piętrzyły się śmieci, a tutaj Eira już przy wejściu dopatrzyła się kilku tematów przewodnich, takich jak wazony w kwiecisty wzorek, niebieska ceramika i nieprzebrane ilości szklanych ptaszków.