Читать книгу Ostatnie życie онлайн

100 страница из 182

– Idę wziąć prysznic – oznajmiła Sissela i poszła do łazienki. Widział zarys jej ciała przez matowe szkło graniczące z sypialnią. Znał ten rytuał. Najpierw odkręcić wodę, potem powiesić szlafrok na haczyku obok lustra, a następnie wejść pod ciepłe, delikatne strumienie.

Jakaś jego cząstka miała ochotę wyjść z łóżka, otworzyć drzwi i przycisnąć ją do szklanej ściany. Zastanawiał się, co by było, gdyby naprawdę to zrobił. Czy byłaby obojętna i kazałaby mu przestać? Wściekłaby się i zapytała, jak może myśleć o seksie, kiedy ich córka zaginęła? Czy po prostu napaliłaby się i zaczęła prosić, by nie przestawał?

Namydliła brzuch i przesunęła rękę na piersi. Heimer poczuł, jak sztywnieje pod kołdrą, i opuścił rękę, żeby zdusić początki wzwodu. Poprzedniego wieczoru, kiedy go pocieszała, coś się między nimi pojawiło. Jakaś bliskość z innego czasu, brakowało mu jej. Prawie zapomniał, że kiedyś byli w sobie zakochani i ledwo potrafili utrzymać ręce przy sobie.

On był jej Counter-Strikiem, buntem przeciwko rodzicom i ustaloną drogą. Ojciec Sisseli nie ukrywał, że traktuje Heimera jak fazę, przez którą córka musi przejść, zanim znajdzie kandydata z bardziej odpowiednim nazwiskiem do roli męża w rodzinie AchWe. Ona jednak zaszła w ciążę, a Heimer, głównie żartem, powiedział, że powinni zwiać do Vegas i się pobrać. Byli zaledwie kilka lat po dwudziestce i sądził, że Sissela w żadnym wypadku się nie zgodzi. Ona jednak potraktowała jego słowa poważnie i zarezerwowała dwa bilety.