Читать книгу Ostatnie życie онлайн

139 страница из 182

John wzdrygnął się, kiedy dotarło do niego, że zaginiona dziewczyna mieszkała w okręgu Tynäs w gminie Hammarö. Na przerwie obiadowej John wszedł w Google’a, żeby się dowiedzieć, kim jest podejrzany. Trafił na forum Flashback i prawie spadł z krzesła, kiedy zobaczył, że chodzi o Billy’ego Nermana. Wieczorem opowiedział o wszystkim tacie, lecz ten nie chciał słuchać.

– To nie jest coś, czym powinniśmy się martwić – powiedział i wyszedł pozmywać.

Tydzień później byli zmuszeni znów porozmawiać o tej sprawie. Bąbelkowa koperta zaadresowana do Johna wylądowała na podłodze w przedpokoju. Otworzył ją i w środku znalazł pendrive z taką samą zawartością jak ta, którą kilka dni temu otrzymał w szpitalu – dużymi fragmentami materiałów z postępowania przygotowawczego w sprawie jego przyrodniego brata.

Wtedy, tak jak i teraz, matka dołączyła list. Prosiła i zaklinała, żeby on i ojciec pomogli Billy’emu. Wiedziała, że jest niewinny, ale i tak pójdzie za kratki, jeśli nikt nic nie zrobi. Mieszkał po niewłaściwej stronie wyspy i wyglądało na to, że policja już podjęła decyzję.