Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн
118 страница из 127
Aylınla Nicat işdəydilər. Nicat – Aylına: mən biraz vaxlıq çıxıram – Nicata: atanamı? – Aylına: yox şövbədən çağırdılar imza atmam gərəkən kağızlar varmış, etdiyimiz yaramazlıqla əlaqədar. Aylın – Nicata: bu birinci – sonuncu olsun dostum, – Aylına: tamam söz canım, lazım olsa zəng et getdi.
Aylın işiylə məşğuldu, Nicat çıxıb Şəfa girdi otağa – Aylına: Aylın xanım bunları gözdən keçrmən lazımdır, gətirib masasına kağızları qoydu. Aylın – Şəfaya: yeni gəlmiş işçilərə anlat şirkətimizin qanunlarını. Şəfa təcüblə – Aylına: siz olarla danışmayacaqsınızmı? – Şəfaya: sən artıq bilrsən nə deyəcəyimi olara, xayiş edirəm mən əvəzdən məlumatlandır, işim çoxdur. Şəfa – Aylına: tamam anladım o iş məndə, getdi. Şəfanın hər dəfə o iş məndə deməsi, Aylını gülümsədirdi.
Aylın Şəfanın gətirdiyi kağızları gözdən keçirib baxdı. Şəfa geri qayıtdı, Aylın Şəfaya baxdı. Şəfa gəlib – Aylına: dünən Fədanın işçimiz qızla danışmasını dedmişdim nəzarət altında saxlayacam. Aylın o haqda unutmuşdu, evdə olanların təsirindən. Şəfa – Aylına: o qız yaman ağzı bərk birisidir, bunu deyim rahat olmayacaq onunla yaxınlaşmam, ama gözüm üstündədir bil. Aylın – Şəfaya: sənə güvənirəm Şəfa, nə gərəkirsə et, mənidə məlumatlandır tamammı?