Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн

114 страница из 127

Arxadan bu anda Nicat bağırdı! – Nazlıya: sən nə edirsən? gəlib Nazlının qolundan tutub sıxdı əsəblə, sən nə hesab edirsən özünü? qarşındankı sənin uşağındırmı? tərbiyəssiz – mərəfətsiz. Sən bunları Ramiz qardaşındanmı öyrəndun. Dedik xəstəlkdən döndün susduq, sən keçdin həddini görürəm. Bilmək istəyirsən Aylının dodağına gərçəkdən nə olub? Aylın – Nicata: Nicat sus. Nicat susmadı – Aylına: yox canım bu mərəfətsizə deyim ki, bilsin əsil çin – şeytan rolunu oynayan kimdir burda. Bura gəldiyində səhər o tip qardaşın dediyinə şikayət etmişsən Aylından, oda gəlib Aylını vurdu sənə görə, ürəyin sakitləşdimi? rahatlıq tapdınmı indi? Nazlının qolunu kobutcasına buraxdı. Nicat barmağını sirkələyərək, – Nazlıya: sənin bu mərəfətsizliyindən çox utandım mən, mən işsiz qaldığımıda mənə bu insan qol – qanad oldu. Sən işsiz qaldığında səni işə aldı, evindən ayağına qədər gəlib anandan izin alaraq, apardı sevgilinə qovuşdun. İndi de mənə, kimə pislik etdi bu günahsız insan? sənin o boş başında, o qardaşın dediyin tiplə eyni çalışır. Nicat elə əsəbləşmişdi ki, özünü zorla saxlayırdı.