Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн

53 страница из 127

Nicatla Aylın mətbəxtdə gəldilər. Aylın dərindən – dərindən nəfəs aldı, özünü çox zor tutmuşdu anası hiss etməsin deyə. Yavaş sələ – Nicata: xalan çox həssasdır görməsədə, içimə saldım anlamasın səsimdən. Danışığımda çox cətin oldu vallahi, içim yanır, – Aylına: mənidə qurtardın söhbəti dəyişib, çox sağol. Aylın əllərini üzünə çəkib baxdı – Nicata: rahat olmayacaq heç birimizə bilirik. Acaq xalan bunu bilməməlidir, nə olur olsun. Nicat yorulmuşdu, çox zor ayaqda dururdu. Aylın – Nicata: sən get biraz yat mən yemək hazırlaınca, Niçat razı olmadı getmədi. Nicat – Aylına: birlikdə yatarıq canım, Aylın Nicata baxdığında, Nicat tez sözünə düzəliş verdi, yəni hamı birlikdə yatarıq dedim canım. Bağışla heç nə danışıram özüm bilmirəm, – Nicata: mənim qədər səndə tərssən, bilirsənmi? Nicat anladı Aylın nə demək istədi. Gülümsəyib, – Aylına: həmdə çox oxşarıq xasiyyətimizdən, istərsən bir denə canım bax alınırmı. Aylın Nicata qəhvə hazırlayıb masaya qoydu. Nicatın qolundan tutub otuzdurdu, əyləş ayaqda zor durursan. Nicat doğurdanda çox yorulmuşdu, bütün günü ortalıqlarda ayaqda qalmışdı. Nicat Aylına qarşı gəlmədi əyləşdi, – Nicata: qəhvəni iç, yemək hazır olunca oturduğun yerdə yatmayasan. Nicat qəhvəni götürüb içdi, əllərinə sağlıq canım yeri varmış. Aylın yemək hazırlamağa başladı, – Aylına: tez bir zamanda tapılsaydı donur. Aylın pıçaqla nə isə kəsirdi, Nicatın dediyi söz bitən kimi barmağını kəsdi. Offf bir sən əksikdin indi. Nicat gördü Aylın barmağını kəsdi, tez qalxıb gəlib – Aylına: baxım çoxmu kəsdin?