Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн

88 страница из 127

Nazlı uşaqla oynayırdı, öpüb qucaqlayıb, oxx sən nə şirinsən? uşaqda öpdükcə gülür, özünü istədirdi. Cansu gəldi, – Nazlıaya: Aylın xanım tapşırıb ilaclarınızı vaxtında verim sizə, Nazlının yenədə xoşuna gəlmədi. Aylın deyib dediyində, – Cansuya: mən daha sonra qəbul edəcəm ilaclarımı.

Cansunu səslədi Afət, Cansu xanım baxarsınızmı? Cansu tez yaxınlaşdı, – Afərə: buyurun Afət xanım. Afət – Cansuya: çox gec olmadımı? Cansu saatına baxdı, saat 8:00 olur Afət xanım. Sənə bir zəhmət, Aylını yığ mənə ver. Cansu telefonunu çıxarıb Aylına zəng edib, verdi telefonu Afətin əlinə buyurun, Afət təşəkkür etdi. Biraz gözlədi Aylın cavab verdi, Cansu mən səni bir az sonra arayacam. Afət – Aylına: qızım mənəm, dur bir dəqiqə kəsmə əlaqəni, Aylın Afətin səsini duyub, buyur Anam. Afət Aylının səsindən anladı narahatdı, – Aylına: qızım nə oldu? səsində bir narahatçılıq hiss edirəm. Biraz qulaq asıb, nəəə? yaxşıdılarmı? qızım düzünü de yaxşıdılarmı? ahh çox şükür, gəlin tez evə. Nazlı anasına baxdı, Cansuda baxdı narahat oldu. Afət telefonu Cansu götürsün deyə uzatdı. Cansu – Afətə: Afət xanım hər şey yaxşıdırmı? Afət ahh çəkdib – Cansuya: bizim bu iki dəlilərimiz davalaşmışlar yolda, polislər aparmışlar. Aylına Dilqəm ikisinidə gətirib gəlirik birazdan dedi.