Читать книгу Dziennik śmierci онлайн

52 страница из 108

Kapitan Blake znów spojrzała na zdjęcie przypięte do tablicy. W aktach, które Hunter zostawił rano na jej biurku, natrafiła na wzmiankę o sukni ślubnej, ale dopiero kiedy zobaczyła ją na zdjęciu, zwróciła uwagę na ten intrygujący szczegół.

– Pochował ją w sukni ślubnej? – zapytała, marszcząc czoło, a na jej twarzy pojawił się wyraz niedowierzania.

– Ubrał ją w tę suknię po śmierci i zakopał ponownie – uściślił Hunter, po czym wyjaśnił, na jakiej podstawie wyciągnął taki wniosek.

– Jezu! Dlaczego?

– Na razie tylko morderca zna odpowiedź. Ale przypuszczalnie głosy kazały mu tak zrobić.

Blake lekko odchyliła głowę i niewiele brakowało, a uśmiechnęłaby się rozbawiona.

– Głosy?

– Tak, sprawca wspomina o nich w pamiętniku. Pisze, że powinien był zacząć prowadzić zapiski już dawno, kiedy pierwszy raz usłyszał głosy. Potem wyznaje, że głosy wskazały mu bardzo szczegółowo typ ofiary. Kolor włosów i oczu, wzrost… wszystko. Zdążyliśmy przeczytać tylko półtorej strony, ale już na podstawie tego wpisu można wywnioskować, że facet robi to wszystko, bo tak każą mu głosy. Może właśnie dlatego wrócił, odkopał jej ciało, ubrał w suknię ślubną i pochował jeszcze raz.