Читать книгу 1793 онлайн

96 страница из 127

– Zamierzacie to wyrzucić za burtę. Papiery wartościowe, które ktoś posiada, są zazwyczaj warte tyle, co jego życie, więc domyślam się, że będziecie je w takiej chwili trzymać w ręce, a te ciężarki mają za zadanie skrócić męki tonącego.

Thatcher wydmuchuje równe kółko z dymu, które rozpływa się na wietrze.

– Jestem osobiście odpowiedzialny za mój ładunek. Cały mój majątek musiałem oddać pod zastaw pożyczki. Wielcy panowie, którzy postawili na mnie swoje pieniądze w nadziei na wysoki zysk, rozerwą mnie na strzępy. Kiedy wrócę do domu, wszystko mi odbiorą. Mogę tego uniknąć, jeszcze zanim wypłynę ze Sztokholmu; dzięki temu oszczędzę sobie męczącego powrotu i wielu kłopotów. Moja podróż zostanie skrócona do dwudziestu stóp i zakończy się na dnie morza, pod kilem Sophie. Papiery będą bezpieczne w moich rękach, dzięki czemu zmniejszy się ryzyko, że moje dzieci odziedziczą po mnie długi.

Thatcher wciąż wydmuchuje kółka z dymu. Spokojnym wzrokiem wpatruje się w Wingego przez tańczące na wietrze płatki śniegu. W jego oczach pojawia się jakaś złośliwość.