Читать книгу Wiemy, że pamiętasz онлайн
68 страница из 116
Owszem, wydawało się to dość skomplikowane, ale to by wyjaśniało, dlaczego dom starego Hagströma po dwudziestu trzech latach nieobecności Olofa wciąż był upstrzony jego odciskami palców.
GG zdusił peta obcasem. Kiedy kilka godzin temu zapalał pierwszego, poinformował Eirę, że właśnie rzuca palenie, bo taką złożył obietnicę swojej nowej dziewczynie.
– Czy można tu gdzieś dostać porządny lunch?
Właśnie usiedli w restauracji destylarni High Coast Whisky, z widokiem na rzekę i przybierające niebieskawe barwy góry, gdy nagle zadzwonił telefon Eiry. Wyszła na werandę. Nowa destylarnia nie leżała bezpośrednio nad brzegiem morza, jak sugerowała nazwa, ale mimo to napis na szyldzie kojarzył się z dramatyzmem dzikiej przyrody i podsuwał myśli o wielkim światowym dziedzictwie. Dolina Ådalen zasłynęła głównie ze strajków, komunistów i oddziałów wojska strzelających do robotników, a to nie było już takie atrakcyjne.
Nawet lotnisko nosiło nazwę Höga Kusten Airport1, choć nie dało się z niego dostrzec morza.