Читать книгу Łowca cieni онлайн

105 страница из 128

Czy on to wszystko przegapił?

Czyżby nadal tkwił w późnych latach sześćdziesiątych – okupacja akademików, festiwal Woodstock i głośne nawoływania aktywistek ruchów kobiecych, że także sfera prywatna ma wymiar polityczny.

Prawdopodobnie.

Niezależnie od jego stosunku do kwestii równouprawnienia trudno jednak mu zarzucić brak kompetencji. Prowadzi dochodzenie pewną ręką, podlegający mu śledczy ostatnio poświęcili dużo czasu na ustalenie w najdrobniejszych detalach trybu życia i kręgu znajomych pokrzywdzonej. Rozmawiali z jej krewnymi i przy wsparciu dzielnicowych przepytali niemal wszystkich mieszkańców w najbliższej okolicy. Przesłuchali nawet rodziców innych dzieci z przedszkola Daniela. Nikt jednak nie zauważył nic podejrzanego ani nie przypominał sobie mężczyzny, którego Yvonne widziała przy pomniku.

Wszystko to można przeczytać w starannie sporządzanych przez Britt-Marie protokołach.

Żaden z jej kolegów oczywiście nie wie, że to przepisywanie notatek ze spotkań to nie tylko obowiązek, lecz także ucieczka od arktycznego chłodu panującego u niej w domu oraz od systematycznych upokorzeń, jakich doznaje w gabinecie Fagerberga. W środku tego nieszczęścia znalazła sposób na poradzenie sobie z niesprawiedliwościami świata – nieprzepuszczalny pancerz perfekcjonizmu.